__________________________________________________________________


می گوید چرا نمی نویسی؟
می گویم: فرصت نیست ابدا.
می خندد :خوب بیا همین را بگو که فرصت نیست ابدا.
به دلیلی که نمی دانم چیست آمدم بگویم فرصت نیست ابدا
حالا که فکر می کنم می بینم من که همین چند دقیقه را از لا به لای لحظات شلوغم دزدیدم که بیایم بگویم فرصت نیست ابدا چند چیز دیگر هم بگویم:
اول:خیال حوصله بحر می پزد هیهات
چه هاست در سر این قطره محال اندیش
دوم:دلم برای خندیدن های مان تنگ خواهد شد.
سوم:درد دارم.

__________________________________________________________________